Technologia AMD FidelityFX Super Resolution – jak działa FSR?

Co to jest FSR

AMD FidelityFX Super Resolution, w skrócie FSR, to technologia skalowania rozdzielczości opracowana przez firmę AMD, która ma na celu zwiększenie wydajności w grach poprzez renderowanie obrazu w niższej rozdzielczości i jego inteligentne przeskalowanie do rozdzielczości docelowej. Dzięki temu gry mogą działać szybciej, bez konieczności znacznego pogorszenia jakości grafiki. FSR działa jako narzędzie poprawiające stosunek wydajności do jakości, szczególnie istotne w przypadku bardziej wymagających tytułów i mniej wydajnych układów GPU.

W odróżnieniu od tradycyjnych metod skalowania FSR wykorzystuje zaawansowane algorytmy przestrzenne (a w nowszych wersjach także czasowe), które analizują więcej danych wizualnych i lepiej rekonstruują szczegóły. Efektem jest obraz, który mimo niższej rozdzielczości bazowej wygląda ostro i naturalnie, z minimalnymi artefaktami. To właśnie inteligentne przetwarzanie danych graficznych odróżnia FSR od prostych, niskojakościowych skalowań stosowanych wcześniej.

Jednymi z największych zalet FSR są jej otwartość i szeroka kompatybilność. Technologia ta została udostępniona na zasadach open source, co oznacza, że mogą z niej korzystać zarówno deweloperzy gier, jak i użytkownicy sprzętu innych producentów – w tym także kart graficznych NVIDIA. FSR działa nie tylko na najnowszych układach AMD Radeon, ale również na starszych modelach, a nawet na zintegrowanych GPU w laptopach. Dzięki temu jest to rozwiązanie niezwykle uniwersalne, które trafia do szerokiego grona graczy niezależnie od sprzętu.
 

FSR – jak rozwijała się ta technologia

Do tej pory wyszło kilka wersji AMD FidelityFX Super Resolution, oto one:

• FSR 1.0 – opiera się na przestrzennym skalowaniu obrazu (spatial upscaling) bez korzystania z informacji z poprzednich klatek ani sztucznej inteligencji. Zapewnia szybką i lekką alternatywę dla tradycyjnego renderowania, działając nawet na starszych kartach AMD i NVIDIA.
• FSR 2.0 – wprowadza skalowanie czasowe (temporal upscaling), wykorzystując wektory ruchu i historię klatek. W ten sposób znacząco poprawia ostrość i stabilność obrazu, ograniczając migotanie i zniekształcenia.
• FSR 3.0 – dodaje funkcję generowania klatek (Fluid Motion Frames), która interpoluje dodatkowe klatki między renderowanymi, co może podwoić licznik FPS. Wprowadza także tryb Native AA dla lepszego wygładzania krawędzi.
• FSR 3.1 – rozdziela skalowanie i generowanie klatek, dzięki czemu można używać Fluid Motion Frames niezależnie, także z innymi technologiami (np. DLSS). Poprawia też jakość obrazu i zmniejsza artefakty.
• FSR 4.0 – najnowsza wersja dostępna na kartach z serii Radeon RX 9000 po raz pierwszy wykorzystuje akcelerację AI do jeszcze lepszego skalowania i generowania klatek. Oferuje najwyższą jakość obrazu, ale wymaga wsparcia sprzętowego RDNA 4 (działa wyłącznie na kartach graficznych z architekturą RDNA 4).

Tryby jakości w technologii FSR

Technologia AMD FidelityFX Super Resolution oferuje cztery podstawowe tryby jakości, które pozwalają użytkownikowi dostosować balans między jakością obrazu a wydajnością gry. Są to: Ultra Quality, Quality, Balanced oraz Performance. Każdy z nich różni się stopniem skalowania – czyli tym, w jakiej rozdzielczości obraz jest faktycznie renderowany przez kartę graficzną przed jego powiększeniem do rozdzielczości docelowej. Im niższa rozdzielczość wejściowa, tym większy zysk wydajności, ale też potencjalnie gorsza jakość obrazu.

Tryb Ultra Quality renderuje obraz w najwyższej możliwej jakości spośród trybów FSR – to idealny kompromis, gdy zależy nam na niemal natywnym wyglądzie, ale z delikatnym wzrostem FPS. Tryb Quality zmniejsza rozdzielczość nieco bardziej, zapewniając wyraźny wzrost wydajności przy zachowaniu dobrej ostrości i detali. Balanced idzie o krok dalej, pozwalając na większy wzrost FPS kosztem nieco rozmytego obrazu w dynamicznych scenach. Najbardziej agresywnym trybem jest Performance, który oferuje największy zysk wydajności, ale kosztem szczegółowości – nadaje się głównie do grania na słabszym sprzęcie lub w bardzo wymagających tytułach.

W praktyce wybór trybu zależy od konkretnej gry i preferencji gracza. W tytułach singleplayer, w których liczy się jakość wizualna, często wybiera się Ultra Quality lub Quality. Z kolei w grach e-sportowych, takich jak: Call of Duty: Warzone, Apex Legends czy Fortnite, wielu graczy decyduje się na tryby Balanced lub Performance, by osiągnąć jak najwyższą liczbę klatek na sekundę. Dzięki elastyczności trybów FSR użytkownik ma pełną kontrolę nad tym, jak jego gra będzie wyglądać i działać bez konieczności wymiany karty graficznej.
 

FSR a DLSS – różnice

FSR często porównywany jest z konkurencyjnym rozwiązaniem od NVIDII – DLSS (Deep Learning Super Sampling). Choć cel obu technologii jest podobny – zwiększenie liczby klatek na sekundę bez znaczącej utraty jakości obrazu – to podejścia do realizacji są zupełnie różne. DLSS, szczególnie w wersji 3, opiera się na sztucznej inteligencji i rdzeniach Tensor obecnych tylko w kartach RTX, natomiast FSR pozostaje technologią neutralną sprzętowo i nie korzysta z AI (aż do wersji FSR 4).

Jedną z kluczowych różnic jest ta, że DLSS wymaga uprzedniego trenowania sieci neuronowej na konkretnych grach i scenariuszach, co pozwala uzyskać bardzo wysoką jakość rekonstrukcji obrazu – szczególnie przy niższych rozdzielczościach renderowania. DLSS 3 idzie jeszcze dalej, dodając generowanie klatek za pomocą sztucznej inteligencji. FSR, przynajmniej do wersji 3.1, nie korzysta z sieci neuronowych ani specjalnych jednostek obliczeniowych, co sprawia, że jest prostszy w implementacji, ale mniej precyzyjny w trudniejszych warunkach wizualnych (np. drobne detale, przezroczystości, dynamiczne sceny).

Z drugiej strony, FSR to technologia otwarta (open source), co stanowi ogromną zaletę zarówno dla graczy, jak i deweloperów. Może być wykorzystywana na różnych kartach graficznych – nie tylko AMD, ale także NVIDIA i Intel – oraz wdrażana w grach i silnikach bez dodatkowych opłat licencyjnych. Dla użytkowników oznacza to większą dostępność i elastyczność, a dla twórców – łatwiejsze wsparcie na wielu platformach, w tym konsolach (np. Xbox i PlayStation). W efekcie FSR stanowi bardziej uniwersalne, choć technicznie prostsze, rozwiązanie w porównaniu z zamkniętym i sprzętowo ograniczonym DLSS.
 

Jaka przyszłość czeka technologię FSR

AMD zapowiedziało kolejną fazę rozwoju – Project Redstone, który stanowi dalsze rozwinięcie FSR 4. Nowe funkcje obejmują m.in. Neural Radiance Cache (AI przewidujące oświetlenie w scenach ray tracing), ray regeneration (inteligentne uzupełnianie brakujących informacji przy śledzeniu promieni), a także ML-based Frame Generation, czyli zupełnie nowy sposób tworzenia dodatkowych klatek za pomocą modeli uczenia maszynowego zamiast klasycznej interpolacji. Redstone ma zadebiutować w drugiej połowie 2025 roku i stanowić odpowiedź AMD na DLSS 3.5 i 4.

Co istotne, AMD prowadzi prace nad optymalizacją FSR 4 dla starszych kart graficznych opartych na architekturze RDNA 3 (Radeon RX 7000), choć nie wszystkie funkcje będą tam dostępne ze względu na brak rdzeni AI. Równolegle firma rozwija wersję FSR przeznaczoną dla konsol nowej generacji – m.in. w ramach współpracy z Sony nad PS5 Pro (tzw. Project Amethyst), w której implementacja upscalingu AI ma poprawić jakość obrazu w grach typu AAA już w 2026 roku. W dłuższej perspektywie AMD planuje dalszą integrację AI w skalowaniu obrazu i ray tracingu – szczególnie w przyszłej architekturze RDNA 5, co może doprowadzić do powstania FSR 5 jako technologii jeszcze bliższej zamkniętym rozwiązaniom, ale wciąż otwartej i szeroko dostępnej.