Kolekcje śniadaniowe

Typowe włoskie i francuskie śniadanie - słodki początek dnia

Od tego, jak spędzimy nasz poranek, może zależeć cały dzień. Dlatego warto wziąć przykład z Włochów i Francuzów, dla których każde śniadanie jest celebracją chwili. Wtedy na chwilę zatrzymują bieg wydarzeń, aby skupić się na ulubionych smakach: doskonale zaparzonej kawie i chrupiącym pieczywie. I choć wydaje się, że taki posiłek to bułka z masłem, tak naprawdę wymaga od nas zmiany podejścia do życia. Jak spędzać poranki w stylu włoskim i francuskim?

Włoskie śniadanie – element życiowej filozofii

Jedzenie we Włoszech nigdy nie było traktowane jako przyziemny obowiązek. Urosło do rangi sztuki i zaczęło wyznaczać styl życia. Tak naprawdę to pora i charakter posiłków wyznaczają ścieżkę włoskiej filozofii opartej na pielęgnowaniu rytuałów i rodzinnych spotkań, docenianiu smaków i dbaniu o ich najwyższą jakość. Pewnie dlatego śniadanie – choć często jedzone po drodze do pracy przy ladzie lub ograniczające się tylko do szybkiego espresso – jest doprowadzone do perfekcji. Co się na nie składa?

Doskonale zaparzona kawa

Włoskie śniadanie nie może się bez niej obyć. Prawdziwemu Włochowi wystarczy właściwie tylko filiżanka espresso. Jeśli ma dłuższą chwilę o poranku, delektuje się aksamitnym cappuccino. To napój typowo śniadaniowy, dlatego w tym kraju zamówienie go później jest odbierane jako faux-pas. Niezależnie od tego, czy wybieramy kawę z mlekiem, czy skondensowaną dawkę energii, przygotowując włoski posiłek, musimy zwrócić uwagę na technikę zaparzania.

Podstawą perfekcyjnego napoju jest zawsze espresso zaparzone ze świeżo zmielonych ziaren. Prawidłowe proporcje to ok. 7 g kawy i 25 ml wody o temperaturze 88-96°C. Smak tworzy się przez około 30 sekund. Jeśli cały proces przebiegnie prawidłowo, uzyskamy napar o intensywnym kolorze, którego zwieńczeniem jest tzw. crema, czyli gęsta, kremowa pianka. Powstaje naturalnie podczas pieczołowitego przygotowywania. Powinna mieć wysokość ok. 3-4 mm.

Aby poczuć autentyczny smak włoskiej kawy i oddać się magii rytuału, do zaparzania najlepiej wykorzystać ekspres kolbowy. To dzięki niemu będziemy mieć wpływ na każdy etap powsta- wania naparu. We włoską filozofię niespiesznego życia wpisuje się także cały proces przygotowy- wania: mielenie ziaren, ubijanie, zakładanie kolby i obserwowanie, jak napar sączy się do filiżanek. Koniecznie podgrzewanych, aby chłodna porcelana lub szkło, nie zaburzyły temperatury.

Kuchnia w stylu vintage

Dążenie do otaczania się pięknymi przedmiotami objawia się również tęsknotą za wzornictwem z dawnych lat. Stąd też powrót mody na kuchnie w stylu vintage, przywołujące wspomnienia z domów rodzinnych. Stylizowane sprzęty, meble i akcesoria pasują do tych autentycznych, które rzeczywiście pochodzą z dawnych lat. Dają wrażenie, że również przechowują jakąś historię. Najczęściej jest to opowieść o tradycji dobrego designu przekazywanej z pokolenia na pokolenie. Może się ona przejawiać w różnych podejściach do historii:

Włoskie wzornictwo stało się jednym z najbardziej znanych i pożądanych. Stoi za nim wieloletnia tradycja i kunszt całych rodzin projektanckich. Początek rozwijania tego dziedzictwa przypadł na lata powojenne. Rozkwit nastąpił w latach 50., do których odwołują się współcześni twórcy. Nadal obowiązuje to, co można zobaczyć m.in. na słynnych targach w Mediolanie: skupienie na szczegółach oraz jakości materiałów i wykonania. Włoskie wzornictwo opiera się więc nie na produkcji, ale rzemiośle, które uznawane jest za istotną część kultury. U źródła leży tutejsze zamiłowanie do celebrowania rytuałów oraz pragnienie otaczania się tym, co piękne.

Współczesne odwołania do włoskich tradycji projektowania sztuki użytkowej można zauważyć w seriach śniadaniowych Icona. To łagodne rysy, klasyczne kolory i dobrze zachowany duch lat 50. Doskonała ozdoba kuchni stylizowanej, chcącej odwoływać się do przeszłości i wspomnień o przytulnym, ciepłym domu. To również włoskie podejście do jakości i technologii. Choć urządzenia wyglądają niczym wyjęte z przeszłości, ich funkcje są zaawansowane i pozwalają przyrządzić najlepsze śniadanie z podgrzanym pieczywem lub tostami oraz idealnie zaparzoną kawą lub herbatą.

Świeże, ciepłe, chrupiące ciastko

We Włoszech dopełnieniem filiżanki kawy jest zawsze słodki rogalik cornetto wypełniony marmoladą, czekoladą lub kremem budyniowym. Jako zastępstwo często występują też croissanty, bułeczki brioche, rurki cannoli lub kruche ciastko sfogliatella. W tym wypadku również liczy się jakość. Dobre śniadanie nie może obyć się bez ciepłego, świeżego ciasta. Przyjemność ma przynieść każdy kęs: od zanurzenia się w chrupiącą skórkę, po dotarcie do aksamitnego, rozpływającego się wnętrza. Niezastąpiony w tym wypadku będzie toster ze specjalną dostawką, umożliwiającą szybkie podpieczenie śniadaniowego rogalika.

Francuskie śniadanie - elegancko już o poranku

Mieszkańcy Francji również polubili niewielkie śniadania na słodko. Z Włochami łączy ich też podejście do tego posiłku: niewskazany jest pośpiech i jedzenie byle czego. Dzień mamy zacząć z najlepszymi produktami, aby przyjemność pozostała z nami do kolejnego posiłku. Choć jednak składniki są takie same jak we Włoszech, zmienia się sposób ich podawania i jedzenia:

Czarna kawa w szerokiej filiżance

Do francuskiego śniadania koniecznie należy zaparzyć w ekspresie czarną kawę, którą podaje się w szerokim naczyniu. Wszystko po to, aby móc wygodnie moczyć w niej ciastka i pieczywo. To ulubiony sposób jedzenia Francuzów. Jaką kawę wybrać? Najlepiej przedłużone espresso lub klasyczną czarną od czasu do czasu doprawioną mlekiem.

Croissant, bagietka i zestaw konfitur

Tradycyjnych rogalików i bagietek we Francji się nie kroi, ale rwie i macza w kawie lub ulubionej konfiturze. Zestaw domowych dodatków do pieczywa to główny część śniadaniowego programu. Jeśli całkowicie chcemy oddać się przyjemności, możemy też wybrać dobrej jakości krem czekoladowo-orzechowy. Pamiętajmy, aby podgrzać ciastka i bagietki w tosterze. Tylko świeże i chrupiące dostarczą autentycznych doznań prosto z Paryża.

Co można zrobić na śniadanie – wytrawne inspiracje z kuchni włoskiej i francuskiej

Do śniadań na słodko trzeba się przyzwyczaić. Jeśli nie jest to nasza ulubiona forma witania poranku, możemy zainspirować się tym, co od czasu do czasu ląduje na włoskich i francuskich stołach. Mieszkańcy obu krajów są mistrzami kanapek i tostów. Wystarczy więc dobry toster, za sprawą którego nasze pieczywo przyjemnie się przyrumieni i zyska chrupiącą skórkę, aby przygotować tamtejsze specjały:

Croque madame i croque monsieur, czyli tosty po francusku

Posiłek prawdziwej damy i dżentelmena. Dwie kromki tostów, a w nich zamknięta szynka i ser. Dodatki to nie byle jakie, bo najlepszej jakości wędlina oraz gruyère lub ementaler. Całosć połączyć można jeszcze kremowym sosem beszamelowym. W wersji dla madame tost wieńczy dodatkowo sadzone jajko.

Panino, czyli włoska kanapka doskonała

Ciepła, długa bułka ciabatta wypełniona najlepszymi dodatkami – czego chcieć więcej od śniadania? Włosi nie ograniczają się do zwykłych kanapek. U nich pieczywo musi być ciepłe i chrupkie, a składniki pierwszorzędne. Dlatego w panino znajdzie się miejsce na mozzarellę, prosciutto, salami, oliwę, świeżą bazylię, pomidory dojrzałe lub suszone na słońcu.

Bruschetta, czyli grzanka po włosku

Włosi są mistrzami w łączeniu kilku prostych składników w niezapomniane dania. Jedną z takich propozycji na przekąskę jest bruschetta. Przygotowuje się ją z podpieczonych kromek pieczywa, oliwy, posiekanych pomidorów z czosnkiem, bazylii i mozzarelli.

Pamiętajmy jednak, że nieważne, który wariant śniadania wybierzemy, najważniejsze to poddanie się chwili i skupienie na atmosferze. Podkreślić ją mogą piękne, doceniane przez Włochów i Francuzów wnętrza i przedmioty. Okazuje się, że nawet ekspres do kawy i toster może przenieść nas do Rzymu lub Paryża. Wszystko za sprawą designu w stylu vintage, przywołującego na myśl poranki we włoskim lub francuskim domu wypełnionym najbliższymi.