Telewizory OLED (60)

Telewizory OLED - co je wyróżnia?

Na telewizory OLED w domach czekaliśmy długo – technologia latami pozostawała w blokach startowych. Przez większą część ubiegłej dekady koszt produkcji dużego ekranu OLED był za wysoki – na targach branżowych wciąż pokazywano… prototypowy wyświetlacz 11-calowy. Gdy wreszcie trafiły do sprzedaży w 2013 r., telewizory OLED kosztowały fortunę. 55 cali… 10 tys. dol. Ceny jednak stopniowo spadały, a matryce o wyjątkowych właściwościach były wykorzystywane w innowacyjny sposób. OLED-y wprowadziły pozytywne emocje do branży, która straciła humor po nieudanej ofensywie z technologią 3D. Przez kilka pierwszych sezonów modne były odbiorniki z ekranem wygiętym – wyglądał awangardowo i ekskluzywnie, teoretycznie gwarantował też lepsze kąty widzenia. Rynek zweryfikował jednak ten koncept – dziś już się wygiętych telewizorów nie produkuje. 

Produkcja telewizorów OLED

Jedynym producentem matryc i promotorem OLED-ów była i jest koreańska firma LG – to od niej kupują je konkurenci (m.in. Sony, Philips. Panasonic i kilkanaście innych podmiotów). I to z jej dwóch fabryk – zdolnych wyprodukować 120 tys. OLED-ów miesięcznie (przekątne: 48, 55, 65, 77 cali) – wychodzą wciąż przeróżne innowacje. Firma ma np. w sprzedaży – także w Polsce – model przyklejany do ściany albo inny, zwijany w rulon. Koszt takiego 65-calowego cudu to około… ćwierć miliona złotych. Warto zaznaczyć, że telewizory LG są składane m.in. w Mławie i podwrocławskich Kobierzycach. Panele przyjeżdżają z Chin – w Polsce montowane są urządzenia w całość.

Telewizory OLED – technologia

„O” oznacza diodę „organiczną” – na skutek przemieszczania się w niej ładunków elektrycznych dioda OLED świeci własnym światłem. To oznacza, że nie wymaga podświetlenia, i że można ją całkowicie wyłączyć, co przekłada się na „nieskończoną” czerń, wysoki kontrast, nasycone kolory i krótki czas reakcji matrycy. Tego nie da się zrobić w telewizorach wykonanych w technologii LED czy QLED. Warto zaznaczyć, że telewizory OLED są też supercienkie. Standardem jest 5 cm, a najchudsze odbiorniki mają niewiele ponad 2 cm!

Telewizory OLED – cechy wspólne

Choć nie ma to związku z technologią produkcji matrycy, wszystkie telewizory OLED mają minimum 48 cali (najpopularniejsza długość przekątnej ekranu to 55 cali, największa to 77 cali), rozdzielczość 4K (czyli 3840×2160 pikseli, istnieją też bardzo drogie modele 8K), odświeżanie ekranu 100/120 Hz (ważna wartość – to oznacza płynny obraz podczas grania czy oglądania sportów), wspierają HDR i umożliwiają nagrywanie na USB. Są smart – system operacyjny zależy od producenta – i mają moduł Bluetooth, co umożliwia podłączenie klawiatury, myszy czy kontrolera do gier, a także urządzeń do odtwarzania dźwięku, takich jak soundbar. Urządzenia do odtwarzania obrazu podłączysz oczywiście przez HDMI – standardem są cztery wejścia. Na rynku pojawiają się modele z portami w wersji 2.1, ta jedynka po kropeczce „robi różnicę”, zwłaszcza dla użytkowników konsoli  nowej generacji (PlayStation 5, Xbox Series X i Series S). To obraz 4K w 120 Hz – do tej pory taka jakość z konsoli nie była osiągalna! HDMI 2.1 to także obsługa VRR (Variable Refresh Rate), czyli synchronizacja częstotliwości odświeżania z liczbą klatek generowanych przez kartę graficzną komputera czy konsoli.