Hulajnogi elektryczne  (81)

Hulajnogi elektryczne - hit ostatnich lat

Hulajnogi elektryczne to wygodne i nowoczesne pojazdy osobiste, które występują w różnych odmianach – od lekkich modeli miejskich, przez terenowe „potwory” do zadań specjalnych, po małe hulajnogi dla dzieci. Przy wyborze warto dokładnie przeanalizować kluczowe parametry, takie jak moc, zasięg czy system hamulcowy, aby sprzęt spełnił nasze oczekiwania. Pamiętajmy też o przestrzeganiu przepisów – ograniczenia prędkości, odpowiednie uprawnienia dla niepełnoletnich i dbałość o wyposażenie hulajnogi to kwestie nie tylko legalności, ale i bezpieczeństwa nas samych oraz innych uczestników ruchu.

Rodzaje hulajnóg elektrycznych

Hulajnogi miejskie to najpopularniejsza odmiana, zaprojektowana z myślą o sprawnym przemieszczaniu się po utwardzonych nawierzchniach miejskich. Cechuje je stosunkowo lekka konstrukcja (najczęściej ~12–15 kg), która ułatwia przenoszenie i składanie. Typowa hulajnoga miejska ma silnik o mocy rzędu 250–500 W, co pozwala na osiąganie prędkości około 20–25 km/h (choć w Polsce i tak obowiązuje limit 20 km/h na drogach publicznych, o czym dalej)​. Koła w modelach miejskich mają średnicę zwykle od 6 do 10 cali – często są pełne gumowe lub pompowane. Większe pompowane koła poprawiają komfort jazdy po nierównościach, zaś mniejsze i pełne są odporne na przebicia, ale mniej skutecznie tłumią wstrząsy. Wiele hulajnóg miejskich wyposażonych jest w podstawowy system amortyzacji (np. sprężynowy na przednie lub tylne koło) albo polega jedynie na ugięciu opon pneumatycznych zamiast dedykowanego zawieszenia. Dzięki kompaktowym wymiarom (przeciętnie ok. 100–115 cm długości) i mechanizmowi składania, hulajnogę miejską można złożyć i łatwo przewieźć w bagażniku samochodu czy wnieść po schodach do mieszkania. Ich konstrukcja z reguły nie przewiduje siodełka – jazda odbywa się stojąco, trzymając kierownicę obiema rękami.

Hulajnogi terenowe to mocniejsze i bardziej solidne konstrukcje, przeznaczone do jazdy poza drogami utwardzonymi – na przykład po szutrowych drogach, leśnych ścieżkach czy wyboistym terenie. Wyróżniają się większymi kołami (często 10–14 cali) z bieżnikowanymi, pompowanymi oponami zapewniającymi lepszą przyczepność na luźnym podłożu. Zazwyczaj posiadają solidne amortyzatory z przodu i tyłu, co umożliwia pokonywanie nierówności terenu z większą stabilnością. Silniki (nierzadko dwa – na każde koło) mają wysoką moc, np. 800 W, 1000 W lub więcej, co przekłada się na lepsze przyspieszenie, zdolność pokonywania wzniesień i potencjalnie wyższe prędkości maksymalne (często znacznie powyżej 20 km/h, choć na drogach publicznych obowiązuje ograniczenie prawne). Konstrukcja terenowych hulajnóg jest większa i cięższa – masa potrafi przekraczać 20–30 kg. Warto zauważyć, że polskie przepisy ograniczają dopuszczalną maksymalną masę hulajnogi elektrycznej do 30 kg dla pojazdów używanych na drogach publicznych​. Oznacza to, że niektóre ekstremalne modele off-road (o wadze >30 kg) formalnie nie mogą poruszać się po publicznych drogach​. Hulajnogi terenowe często są wyposażone w wydajne hamulce tarczowe (często hydrauliczne) na obu kołach, mocniejszą ramę oraz szerszy podest, co poprawia kontrolę w trudniejszym terenie. Ze względu na większe rozmiary, mogą one mieć też szerszą kierownicę (nawet do ~60–70 cm szerokości) – nadal jednak mieszczą się w limitach wymiarów określonych przepisami (do 0,9 m szerokości i 1,4 m długości)​. Hulajnogi off-road nadają się świetnie do rekreacji i dla entuzjastów mocnych wrażeń, lecz z uwagi na wagę i gabaryty są mniej poręczne w codziennym miejskim użytkowaniu.

Hulajnogi dla dzieci to specjalna kategoria, dostosowana wymiarami i osiągami do młodszych użytkowników. Charakteryzują się mniejszymi rozmiarami ramy i niższą wagą całego pojazdu (często poniżej 10 kg), dzięki czemu dziecko może łatwo utrzymać równowagę i kierować. Silniki w modelach dziecięcych mają z reguły mniejszą moc – rzędu 100–250 W – co ogranicza prędkość maksymalną zwykle do około 10–15 km/h dla bezpieczeństwa. Koła mogą być nieco mniejsze (np. 5–6 cali) i często wykonane z pełnej gumy lub tworzywa, co zmniejsza potrzebę konserwacji (brak ryzyka przebicia opony). Hamulce bywają uproszczone – w najprostszych modelach spotyka się hamulec nożny (naciskanie błotnika na tylne koło) lub podstawowy hamulec bębnowy, podczas gdy droższe dziecięce hulajnogi mogą już mieć hamulec tarczowy dostosowany siłą do niższych prędkości. Producenci dbają też o atrakcyjny wygląd i akcesoria dla dzieci – często hulajnoga wyposażona jest w kolorowe diody LED, efekty świetlne lub dźwiękowe, które uprzyjemniają jazdę najmłodszym.

Na co zwracać uwagę przy wyborze hulajnogi elektrycznej?

• Moc silnika (W): Moc silnika elektrycznego wpływa na dynamikę jazdy – przyspieszenie oraz zdolność pokonywania wzniesień. Słabsze modele miejskie o mocy ~250 W sprawdzą się przy spokojnej jeździe po płaskim terenie, natomiast moc 350–500 W zapewni już lepsze przyspieszenie i podjazd pod umiarkowane wzniesienia. Hulajnogi terenowe lub dla cięższych użytkowników często mają silniki 800 W i większe, a nawet dwa silniki (napęd na oba koła) dla uzyskania wysokiej mocy. Pamiętaj: Wyższa moc to zwykle większa prędkość potencjalna, ale na drogach publicznych w Polsce obowiązuje ograniczenie 20 km/h niezależnie od mocy​. Mocniejszy silnik przydaje się jednak do utrzymania tej prędkości pod obciążeniem (cięższy kierowca, pod górę) i zwiększa zapas mocy, co może poprawić żywotność (silnik nie pracuje cały czas na maksymalnym obciążeniu).
• Bateria i zasięg: Zasięg hulajnogi na jednym ładowaniu zależy od pojemności akumulatora (podawanej w Ah lub Wh) oraz stylu jazdy. Producenci często deklarują zasięg rzędu 15–30 km dla typowych modeli miejskich, choć warto traktować te dane orientacyjnie. Rzeczywisty zasięg może być mniejszy i zależy m.in. od wagi użytkownika, prędkości jazdy, ukształtowania terenu (podjazdy zużywają więcej energii) oraz temperatury otoczenia. Jeśli planujemy dalsze dojazdy, warto wybrać model z większą baterią (np. 10 Ah i więcej, co może dać zasięg ~30–40 km). Należy też sprawdzić czas ładowania – standardowo wynosi on ok. 4–8 godzin w zależności od pojemności akumulatora i ładowarki. Wygodną opcją bywa bateria wyjmowana (choć w hulajnogach to rzadziej spotykane niż w rowerach elektrycznych) lub możliwość łatwej wymiany, co pozwala mieć zapasowy akumulator. Zwróćmy uwagę, że akumulator litowo-jonowy traci z czasem pojemność – po kilkuset cyklach ładowań zasięg stopniowo się obniży, co jest normalnym zjawiskiem.
• Waga hulajnogi: Waga urządzenia ma znaczenie zwłaszcza wtedy, gdy będziemy musieli często wnosić je po schodach, przenosić czy transportować. Lekkie hulajnogi (np. 10–12 kg) są łatwiejsze w przenoszeniu i zwykle bardziej poręczne, jednak lekka konstrukcja może oznaczać mniejszą stabilność przy większych prędkościach oraz ograniczoną amortyzację drgań. Cięższe modele (20 kg i więcej) są z reguły solidniejsze, często mają większe baterie i mocniejsze silniki, co poprawia osiągi i zasięg – odbywa się to jednak kosztem mobilności. Trzeba znaleźć kompromis odpowiedni do swojego scenariusza: do codziennych dojazdów z elementem przenoszenia optymalna będzie waga średnia (ok. 12–18 kg).
• Rozmiar i rodzaj kół: Koła hulajnogi wpływają na komfort i bezpieczeństwo jazdy. Średnica kół waha się zazwyczaj od ~6 cali w najmniejszych modelach do 10 cali (a nawet 12+ cali w hulajnogach terenowych). Większe koła lepiej pokonują nierówności (krawężniki, dziury) i zapewniają stabilniejszą jazdę po wybojach, zmniejszając ryzyko zaklinowania się w małej dziurze. Mniejsze koła z kolei obniżają wagę i gabaryty hulajnogi oraz przydają się, gdy zależy nam na jak największej mobilności i kompaktowości po złożeniu. Rodzaj opon: Spotyka się opony pełne (gumowe) oraz pneumatyczne (pompowane dętkowe lub bezdętkowe). Opony pełne są odporne na przebicia i wymagają mniej konserwacji, jednak słabiej tłumią drgania – jazda po bruku czy nierównościach może być twarda. Opony pneumatyczne zapewniają lepszą amortyzację i przyczepność, lecz wymagają kontroli ciśnienia i mogą ulec przebiciu. W modelach terenowych standardem są większe opony pompowane z bieżnikiem terenowym, a w miejskich – często 8–10 cali, gładkie lub lekko żebrowane, czasem pełne gumowe. Przy wyborze hulajnogi upewnijmy się, że dostępne są części zamienne: dętki, opony lub koła, bo prędzej czy później może zajść potrzeba ich wymiany.
• System amortyzacji: Nierówności nawierzchni (kostka brukowa, asfalt z dziurami, progi zwalniające) potrafią dać się we znaki osobie jadącej na hulajnodze. Małe koła szczególnie odczuwają wyboje, dlatego amortyzacja jest istotna dla komfortu. Wiele podstawowych hulajnóg miejskich nie ma dedykowanego zawieszenia – amortyzację zapewniają w pewnym stopniu tylko gumowe opony i elastyczność platformy. Bardziej zaawansowane modele posiadają amortyzatory sprężynowe lub hydrauliczne: mogą to być amortyzatory przednie (teleskopowe w widelcu) i tylne (np. sprężyny przy kole lub wahaczu). Amortyzacja podwójna znacznie poprawia komfort jazdy, zmniejsza zmęczenie rąk i nóg na dłuższych trasach oraz zwiększa kontrolę nad pojazdem na nierównościach. Jeśli planujemy jeździć nie tylko po gładkich ścieżkach, warto rozważyć hulajnogę z amortyzacją. Trzeba jednak pamiętać, że dodatkowe zawieszenie to wyższa waga, koszt i potencjalnie więcej elementów wymagających konserwacji (łożyska, tuleje).
• Hamulce: Sprawny układ hamulcowy to podstawa bezpieczeństwa. W hulajnogach elektrycznych stosuje się kilka rodzajów hamulców, często w kombinacji:

1. Hamulce mechaniczne: najczęściej tarczowe (tarcza hamulcowa przy kole, zacisk sterowany linką – podobnie jak w rowerze górskim) lub bębnowe (zamknięty mechanizm wewnątrz piasty koła). Hamulce tarczowe zapewniają silne hamowanie; wymagają jednak regulacji i czasem mogą piszczeć, zaś bębnowe są bardziej zabudowane i odporne na brud, choć nieco mniej skuteczne i trudniejsze do schłodzenia. W wyższej klasy hulajnogach montuje się nawet hamulce tarczowe hydrauliczne, które dają najlepszą modulację siły hamowania.
2. Hamulce elektroniczne (regeneracyjne): silnik elektryczny może działać w trybie generatora podczas hamowania – zwalnia koło i odzyskuje trochę energii do baterii. Takie hamowanie (tzw. E-ABS) jest płynne, ale zwykle niezbyt silne, dlatego często łączy się je z hamulcem mechanicznym dla skutecznego zatrzymania.
3. Hamulce nożne: najprostsza forma – następuje po naciśnięciu błotnika tylnego koła stopą. Występuje raczej w tanich lub dziecięcych hulajnogach jako dodatkowy awaryjny sposób hamowania.

Przy zakupie upewnijmy się, że hulajnoga ma co najmniej jeden skuteczny hamulec (wymóg prawny)​. Dla bezpieczeństwa najlepiej, gdy są dwa niezależne systemy hamowania (np. przedni elektroniczny + tylny tarczowy), co umożliwia zatrzymanie pojazdu na krótkim dystansie nawet w razie awarii jednego z nich. Regularnie sprawdzajmy i serwisujmy hamulce – klocki lub okładziny hamulcowe zużywają się i wymagają wymiany, a linki regulacji.

• Składanie i wymiary po złożeniu: Większość hulajnóg elektrycznych ma składany mechanizm ramy – zwykle kolumna kierownicy składa się do tyłu w stronę podestu, zmniejszając wysokość i długość urządzenia. Warto przyjrzeć się, jak działa zatrzask/zamek składania: powinien być solidny, by w trakcie jazdy nie doszło do przypadkowego złożenia (to groźne!), a jednocześnie łatwy w obsłudze przy częstym użyciu. Niektóre modele mają dodatkowe zabezpieczenie (np. klips lub śrubę dociskową) oprócz głównej dźwigni – to plus dla bezpieczeństwa. Sprawdźmy też, czy kierownica jest składana lub chowana – część hulajnóg ma składane rączki kierownicy albo teleskopową kolumnę z regulacją wysokości, co ułatwia zmniejszenie gabarytów do transportu. Po złożeniu hulajnoga powinna blokować się w pozycji złożonej, aby wygodnie było ją nieść (często haczyk na kierownicy zaczepia o zaczep przy tylnym kole, tworząc uchwyt). Zwróćmy uwagę na wymiary po złożeniu, zwłaszcza jeśli zamierzamy przewozić sprzęt w konkretnym bagażniku lub przechowywać w szafie – czy np. długość ~110 cm i wysokość ~50 cm nam nie przeszkodzi. Ogólnie, im prostszy i szybszy system składania, tym bardziej komfortowe użytkowanie na co dzień.
• Wyświetlacz i elektronika sterująca: Większość nowoczesnych e-hulajnóg jest wyposażona w panel sterujący lub wyświetlacz na kierownicy. Może to być prosta dioda wskazująca poziom baterii, ale coraz częściej jest to wyświetlacz LCD pokazujący prędkość, przebieg, poziom naładowania akumulatora czy wybrany tryb jazdy. Bardziej zaawansowane modele oferują kilka trybów prędkości (np. eco / normal / sport), tempomat (utrzymanie stałej prędkości), a nawet łączność Bluetooth z aplikacją w smartfonie, gdzie można zmieniać ustawienia lub sprawdzić historię przejazdów. Wybierając hulajnogę, oceńmy, czy interfejs jest czytelny w słońcu, czy ma podświetlenie nocą i czy przyciski sterujące (np. zmiany trybu, włącznik świateł) są wygodnie rozmieszczone pod kciukiem. Niektóre wyświetlacze są zintegrowane z manetką przyspieszenia lub mają formę modułu centralnego. Dobrze, jeśli hulajnoga sygnalizuje też podstawowe informacje – np. niskie naładowanie baterii (miganiem kontrolki) lub awarię (kody błędów na wyświetlaczu).
• Oświetlenie i akcesoria dodatkowe: Zgodnie z przepisami hulajnoga musi być wyposażona w oświetlenie z przodu i z tyłu oraz odblaski​– większość modeli ma fabrycznie lampkę LED białą z przodu oraz czerwoną z tyłu, zasilane z głównej baterii. Sprawdźmy, czy światła są wystarczająco jasne, zwłaszcza jeśli planujemy jazdę po zmroku. Często tylna lampka pełni jednocześnie funkcję światła hamowania (zaświeca się mocniej przy hamowaniu) – to przydatne dla bezpieczeństwa. Jeśli nasza hulajnoga nie ma fabrycznie mocnego oświetlenia, można dokupić dodatkowe lampki rowerowe. Dzwonek lub sygnał dźwiękowy jest obowiązkowy (może to być klasyczny dzwonek rowerowy lub elektroniczny klakson)​ – upewnijmy się, że pojazd go posiada, ewentualnie trzeba go domontować.

Inne akcesoria warte rozważenia to: kask i ochraniacze (zdecydowanie zalecane dla bezpieczeństwa – nie są wprawdzie częścią hulajnogi, ale kluczowe dla użytkownika), uchwyt na telefon, który przyda się gdy używamy map lub aplikacji, lusterko wsteczne (rzadziej spotykane, ale można zamontować małe lusterko na kierownicy dla lepszej orientacji za sobą), pasek lub rączka do przenoszenia złożonej hulajnogi (istnieją uniwersalne paski do noszenia na ramieniu), a także zapięcie (linka, U-lock) do zabezpieczenia hulajnogi przed kradzieżą, gdy zostawiamy ją np. pod sklepem. Niektóre modele umożliwiają montaż siedziska jako opcjonalnego akcesorium – jednak należy pamiętać, że formalnie hulajnoga elektryczna z siodełkiem przestaje spełniać ustawową definicję (pojazd bez siedzenia)​, co może oznaczać, że korzystanie z takiego siedziska na drodze publicznej jest nielegalne. Dlatego lepiej traktować siodełko jako dodatek do rekreacyjnej jazdy poza drogami publicznymi. Podsumowując, przed zakupem warto sporządzić listę potrzebnych funkcji i akcesoriów, aby wybrany model spełniał nasze oczekiwania zarówno pod względem osiągów, jak i wyposażenia.

Aktualne przepisy w Polsce dotyczące hulajnóg elektrycznych

W Polsce obowiązują szczegółowe przepisy regulujące status hulajnóg elektrycznych, wprowadzone nowelizacją prawa o ruchu drogowym (ustawa z dnia 20 maja 2021 r. oraz późniejsze aktualizacje). Określają one m.in. ograniczenia prędkości, wymagania co do wieku i uprawnień użytkownika, obowiązkowe wyposażenie hulajnogi oraz zasady poruszania się po drogach publicznych, drogach dla rowerów i chodnikach. Poniżej przedstawiamy najważniejsze z tych przepisów (stan na 2025 rok):

Ograniczenie prędkości: Przepisy ustanawiają maksymalną dopuszczalną prędkość 20 km/h dla hulajnogi elektrycznej poruszającej się po drodze publicznej​. Dotyczy to jazdy zarówno po ścieżce rowerowej, jak i po jezdni. W praktyce wiele hulajnóg potrafi jechać szybciej, jednak użytkownik musi ograniczyć prędkość do 20 km/h podczas jazdy w przestrzeni publicznej – przekroczenie tego limitu grozi mandatem. Dodatkowo, na chodniku prawo wymaga poruszania się z prędkością zbliżoną do pieszego (około 5–6 km/h)​, ale o tym w dalszych punktach. Warto wspomnieć, że większość nowoczesnych modeli ma możliwość zaprogramowania trybu ograniczającego prędkość maksymalną do 20 km/h, co ułatwia dostosowanie się do przepisów​.

Wiek użytkownika i uprawnienia: Z e-hulajnóg mogą korzystać osoby od 10 roku życia wzwyż​. Dzieci i młodzież w wieku od 10 do 18 lat muszą jednak posiadać odpowiednie uprawnienia – wymagane jest prawo jazdy kategorii AM, A1, B1 lub T lub karta rowerowa​. Jest to analogiczne do wymagań dla rowerzystów w tej grupie wiekowej. Osoby pełnoletnie (18+) nie muszą mieć żadnego prawa jazdy ani karty, by legalnie poruszać się hulajnogą elektryczną​. Natomiast, jak już wspomniano wcześniej, dzieci poniżej 10 lat nie mogą jeździć hulajnogą elektryczną po drogach publicznych – nawet pod opieką dorosłych jest to zabronione​. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy znajdujemy się w strefie zamieszkania – tam dziecko poniżej 10 roku życia może jeździć, ale tylko pod nadzorem dorosłego​. W kontekście odpowiedzialności karnej warto dodać, że za nieprzestrzeganie tych wymogów (np. pozwolenie dziecku jechać po drodze publicznej) rodzicom lub opiekunom również mogą grozić konsekwencje. Obowiązkowe wyposażenie hulajnogi: Aby hulajnoga elektryczna była dopuszczona do ruchu na drogach publicznych, musi być wyposażona w pewne elementy zapewniające bezpieczeństwo i widoczność. Wymagane prawem wyposażenie obejmuje: co najmniej jeden skuteczny hamulec, światło pozycyjne przednie (białe lub żółte), światło pozycyjne tylne (czerwone), co najmniej dwa odblaski (reflektory) oraz dzwonek lub inny sygnał dźwiękowy​. Oświetlenie powinno być używane od zmierzchu do świtu lub w tunelu – podobnie jak w przypadku roweru. Odblaski najczęściej umieszczone są z tyłu (czerwony) i po bokach hulajnogi (np. na obu bokach podestu albo na kołach) dla zwiększenia widoczności. W praktyce większość dostępnych na rynku modeli spełnia te wymogi – warto jednak to sprawdzić przed pierwszą jazdą nocną (jeśli brakuje fabrycznego światła, koniecznie je domontuj). Dodatkowo, przepisy techniczne określają maksymalne wymiary hulajnogi dopuszczonej do ruchu: szerokość do 0,9 m i długość do 1,4 m​. Jak wspomniano, obowiązuje również limit masy do 30 kg​ – cięższe pojazdy nie są uznawane za hulajnogę elektryczną w rozumieniu przepisów drogowych. Wymóg posiadania podpórki (stojaka bocznego) nie jest wprost podany w ustawie, ale pojawia się w interpretacjach – większość hulajnóg i tak go posiada fabrycznie, co ułatwia bezpieczne parkowanie (pozostawienie hulajnogi bez podpórki może skutkować jej przewróceniem, zagradzając chodnik). Warto również pamiętać, że kierujący hulajnogą powinien dbać, aby pojazd był sprawny – w razie kontroli policji, niesprawne hamulce czy brak świateł mogą skutkować mandatem.

Zasady poruszania się po drodze, ścieżce i chodniku: Kierujący hulajnogą elektryczną w Polsce ma obowiązek korzystać z drogi dla rowerów (ścieżki rowerowej) lub pasa ruchu dla rowerów, jeśli takowe są dostępne w kierunku jazdy​. Oznacza to, że jadąc hulajnogą, powinniśmy jechać po ścieżce rowerowej zawsze, gdy jest ona wyznaczona – analogicznie jak rowerzysta. Jazda jezdnią (po pasie ruchu dla samochodów) dozwolona jest tylko wówczas, gdy nie ma wydzielonej drogi/pasa dla rowerów oraz na danej jezdni ograniczenie prędkości dla aut wynosi maksymalnie 30 km/h​. W takiej sytuacji hulajnoga może jechać po prawym skraju pasa ruchu (jak rower), również z prędkością do 20 km/h. Jazda po chodniku lub drodze dla pieszych jest natomiast dozwolona wyjątkowo – tylko jeśli brakuje drogi dla rowerów, a obok jest jezdnia z ograniczeniem prędkości powyżej 30 km/h (czyli np. droga główna w mieście bez ścieżki). Wtedy hulajnogą wolno poruszać się chodnikiem, ale na specjalnych warunkach: trzeba jechać wolno (tempo zbliżone do pieszego ~6 km/h), zachować szczególną ostrożność, ustępować pierwszeństwa pieszym i nie utrudniać ruchu pieszych​. Przepisy kładą nacisk na to, że pieszy na chodniku ma absolutne pierwszeństwo – hulajnoga ma go omijać łukiem i zatrzymać się, jeśli trzeba. W praktyce, zaleca się zsiąść z hulajnogi na zatłoczonym chodniku. Warto też dodać, że zabroniona jest jazda hulajnogą po drogach, gdzie limit prędkości pojazdów >30 km/h (wyjąwszy wspomniany chodnik), a także oczywiście na autostradach i drogach ekspresowych (co wynika już z samej konstrukcji pojazdu i braku możliwości rozwijania dużych prędkości).

Inne ważne ograniczenia prawne: Kierujący hulajnogą elektryczną musi stosować się do zasad podobnych jak rowerzysta. Niedozwolone jest przewożenie innych osób, zwierząt lub przedmiotów na hulajnodze​ – czyli nie wolno jechać we dwoje na jednej hulajnodze ani wozić np. pasażera „na barana” czy ciągnąć przyczepki. Zabronione jest także holowanie innego pojazdu lub bycie holowanym przez pojazd mechaniczny​.

Ponadto absolutnie zakazane jest kierowanie hulajnogą w stanie nietrzeźwości lub po spożyciu alkoholu (i analogicznie – po zażyciu środków odurzających)​. Za jazdę pod wpływem alkoholu grożą surowe mandaty podobnie jak dla rowerzystów (nawet 2500 zł przy stężeniu >0,5‰)​, a w skrajnych przypadkach sprawa może być skierowana do sądu.

Warto również wiedzieć, jak prawidłowo parkować hulajnogę: przepisy nakazują pozostawiać hulajnogę na chodniku równolegle do jego krawędzi zewnętrznej (np. równolegle do jezdni)​. Należy zadbać, by nie tarasowała przejścia – powinna pozostawić pieszym minimum 1,5 m wolnego chodnika​. Samorządy lokalne mogą wyznaczać specjalne miejsca do parkowania e-hulajnóg i warto z nich korzystać, jeśli są dostępne. Kask ochronny co prawda nie jest obowiązkowy dla użytkowników hulajnóg (nie ma takiego wymogu w ustawie)​, jednak zaleca się jazdę w kasku – dla własnego bezpieczeństwa, zwłaszcza przy wyższych prędkościach. Policja i eksperci ds. ruchu drogowego regularnie przypominają, że kask może uchronić przed poważnym urazem głowy w razie wypadku. Podobnie, warto używać elementów odblaskowych na ubraniu po zmroku, choć hulajnoga ma własne światła.

Dzięki rozsądnemu użytkowaniu i świadomości zasad, jazda hulajnogą elektryczną może być bezpiecznym, szybkim i przyjemnym sposobem przemieszczania się. Bezpiecznej jazdy!